โพสต์นี้ตั้นกับมี้มาเล่าว่าเราเตรียมข้าวของไปคลอดยังไงกันบ้าง แล้วคุณแม่ที่ไปคลอดจะต้องเจออะไรบ้าง เผื่อคุณแม่จะได้ตื่นเต้นน้อยลง (บ้าง) นะฮะ ให้ข้อมูลประกอบการอ่านนิดนึงฮะ บ้านตั้นนัดคลอดกันที่ รพ. BNH ตอนวันเสาร์ที่ 20 ช่วงเช้านะฮะ

จัดกระเป๋าเตรียมตัวไปคลอด

มาเริ่มกันที่เรื่องจัดเตรียมของที่ต้องถือไป รพ. กันก่อนฮะ ของที่บ้านตั้นเตรียมไปมีประมาณนี้ฮะ List บ้านตั้นอาจจะแปลกๆ นิดนึงนะฮะ เราจัดตามที่นึกได้ว่าต้องใช้แหละฮะ

ของจำเป็นที่ควรเอาไปด้วย

• เสื้อผ้ามี้เผื่อใส่วันกลับบ้าน 1 ชุด
• ผ้าอนามัยของมี้
• เสื้อผ้าพ่อตลอดเวลาที่ไปอยู่ รพ. นับจากจำนวนคืนที่ไปนอน แล้วบวกเพิ่มไปอีก 1 ชุด เผื่อต้องอยู่ต่อ
• ถุงใส่น้ำนม เครื่องปั๊มนม (กรณีบ้านตั้น รพ. มีให้) และกระเป๋าเก็บความเย็น พร้อม cool pack เผื่อใส่นมน้องกลับบ้าน
• น้ำขิง น้ำหัวปลี อาหารเพิ่มน้ำนม (กว่าจะได้กินก็หลังคลอดเป็นวันนะฮะ อาจจะฝากใครเอามาให้ทีหลังก็ได้)
• กล้องถ่ายรูปพร้อม Memory card ที่เหลือ space เยอะๆ (บ้านตั้นเอาไปเผื่อสองอันเลย กลัวพลาด 555) ส่วนมือถือก็ลบรูปเตรียมที่ว่างไว้เยอะๆ เช่นกันฮะ รวมถึงสายชาร์ตของทุกอุปกรณ์
• เครื่องสำอาง สำหรับแต่งหน้าของมี้
• ใบฝากครรภ์ ผลตรวจเลือด (กรณีฝากท้องที่อื่น)
• Car Seat ถ้ามีแล้วติดรถไปเลยฮะ น้องจะได้นั่งกลับบ้าน
• เอกสารแจ้งเกิดของน้อง (สำเนาบัตร ปชช พ่อมี้ สำเนาทะเบียนบ้านพ่อมี้ สำเนาทะเบียนสมรส ใบเปลี่ยนชื่อเปลี่ยนนามสกุลของมี้) ชื่อจริงน้องถ้านัดผ่าคลอดแบบน้องตั้นก็เตรียมเผื่อไว้เลยนะฮะ บ้านตั้นนี่หลวงตาตั้งไว้ให้แล้วแค่โทรไปถามตอนหลังคลอด

ของที่แล้วแต่ว่าจะเอาไปมั้ย (บ้านตั้นเอาไปเยอะนิดนึงฮะ เพราะแพลนไปนอนตั้ง 4 คืน)

• ผ้าเช็ดหัวของมี้ (ติดนิสัยว่าไม่ชอบใช้ของโรงแรม หรือโรงพยาบาลเช็ดหัว)
• ตุ๊กตาไปวางที่เตียงน้อง แหะๆ อันนี้ความชอบส่วนตัว ยังไงถึงซื้อใหม่ก็ทำความสะอาดดีๆ ก่อนพาไปนะฮะ
• อุปกรณ์ตกแต่งห้องเผื่อถ่ายรูป 555 อันนี้แล้วแต่ชอบเช่นกัน แต่เดี๋ยวนี้เห็นแต่งกันเยอะเลย ลองสอบถาม รพ. ด้วยนะฮะ ว่าเค้าโอเคมั้ย อย่าพวกลูกโป่งที่ใส่ก๊าซติดไฟได้อย่าเอาไป ถ้าจะเอาไปให้ใส่ก๊าซฮีเลี่ยมเท่านั้น
• ipad ไว้เวลาพ่อหรือมี้เหงา พ่อกับมี้เอาไปกันคนละเครื่องเลย แถมยังเอา speaker ไปฟังเพลง แล้วก็เปิดให้น้องฟังตอนมาหม่ำนมด้วย หรือจะเอาคอมไป save รูปจากกล้องด้วยก็ได้ฮะ เผื่อมีอะไรผิดพลาดรูปที่ถ่ายตอนน้องเกิดจะได้ไม่เสียหาย
• สบู่ แชมพู โฟมล้างหน้า แปรงสีฟัน ยาสีฟัน ครีมต่างๆ บ้านตั้นเอาของตัวเองไปฮะ ใช้ของ รพ. บ้างเล็กน้อย ที่โกนหนวด บาล์มใส่ผมของพ่อต้องเอาไปเอง (หยิบ set ที่จัดไว้เวลาเดินทางไปเลยฮะ)
• ขนม ของกินเล่น ของพ่อ แต่เอาเข้าจริงพ่อก็เดินข้ามไปซื้อฝั่งตรงข้ามอยู่ดี
• พวงมาลัยไปไหว้พระภูมิ ที่ รพ แล้วก็ไว้ในห้องพัก รวมถึงของไหว้พระภูมิเห็นที่ รพ แปะป้ายแนะนำพวกน้ำหวานหรือผลไม้

วันก่อนคลอด ทำอะไรได้รีบทำส่งท้ายฮะ

มี้นัดคลอดน้องช่วงเช้าวันเสาร์ พ่อกับมี้เลยต้องไปนอน โรงพยาบาลกันก่อนคืนนึง เลยไปกันตั้งแต่ตั้งแต่วันศุกร์ซึ่งทางโรงพยาบาลให้เชคอินเข้าได้หลัง 2 ทุ่มฮะ วันศุกร์ทั้งวันมี้เลยวุ่นวายกับการเคลียร์งานทั้งวัน ตั้งโพสต์เพจล่วงหน้าไว้ว่าไม่สะดวกตอบช่วงที่คลอด พอตอนบ่ายๆ ก็เอาตั้นไปส่งที่บ้านอาม่า (ตั้นมาค้างด้วยที่ รพ. แค่ตอนคืนวันอาทิตย์ เพราะเช้าวันจันทร์เปิดเทอมวันแรก เลยต้องให้พ่อไปส่ง) 4 โมงมี้ก็ไปนวดเท้าส่งท้าย แต่ก็ทำได้แค่จับๆ บีบๆ ไม่ได้กดเส้นนะฮะ พอ 5.30 กว่าก็ไปกินชาบูแถว รพ. กับพ่อเพราะจะไม่ได้กินอีกนาน ทุ่มนึงไปสระผมแถวๆ นั้น อันนี้สำคัญมากๆ ฮะ เพราะมี้จะไม่สระหลายวันเลย ตามความเชื่อเรื่องกลัวศีรษะเย็นเกินไป สองทุ่มพ่อกับมี้ก็ไปไหว้พระภูมิและเชคอินเข้าห้องพักที่ รพ. กัน ขั้นตอนการเชคอินก็ไม่มีอะไรมากฮะ เอาบัตรประชาชนให้พี่แอดมิชชั่นเค้าดู เชคเรื่องห้องที่ request ไว้ (ถ้ามีขอไว้นะฮะ อย่างบ้านตั้นนี่โทรมาเชคตั้งแต่วันพฤหัสว่าตกลงได้ห้องไหน) พี่พยาบาลมาวัดความดัน วัดไข้ ขอเอกสารพวกใบฝากครรภ์ ผลตรวจต่างๆ แล้วก็เรียกรถเข็นมารับพามี้ขึ้นห้อง แต่คราวนี้มี้ขอเดินเองฮะ แหม เมื่อกี้ยังเดินไปสระผมมาเลย แหะๆ

ขึ้นมาถึงห้องพักก็มีพี่พยาบาลมาแนะนำเกี่ยวกับห้องพัก และอุปกรณ์ต่างๆ เตียงกดขึ้นลงยังไง ติดต่อพี่พยาบาลที่ ward ได้ยังไง แล้วแจ้งว่าหลังเที่ยงคืนให้งดน้ำ งดอาหาร (กำหนดผ่าตัด 9 โมง) เดี๋ยว ตีห้าครึ่งจะมาปลุกเพื่อเตรียมตัว แต่มี้ขอว่า เดี๋ยวต้องอดนอนอีกหลายเดือนขอเป็นตื่น 6 โมงได้มั้ย 555 พี่พยาบาลก็ใจดีฮะ ยิ้มๆ แล้วบอกว่าได้ค่ะก่อนจะแจ้งว่ามีอะไรให้กดเรียกได้ตลอดแล้วก็ออกไป

พอพี่พยาบาลออกไปก็ได้เวลาตื่นเต้นแล้วฮะ พ่อกับมี้อยู่กันสองคน เริ่มคิดถึงเรื่องที่จะคลอดพรุ่งนี้เช้า พยายามรื้อข้าวของออกมาจัด อาบน้ำก็แล้ว พยายามทำโน่นๆ ทำนี่ให้ลืมๆ เรื่องคลอด ตัวมี้เองถึงจะเคยคลอดมาแล้วแต่ก็รู้สึกกลัวๆ การเข้าห้องผ่าตัดขึ้นมา ก็พยายามคุยกับพ่อ คุยไลน์กับเพื่อน ให้หายตื่นเต้น ส่วนพ่อจะออกแนวพารานอยด์มากกว่า ทดลองกล้องอยู่สามรอบเปลี่ยนแบตสำรองมาใส่เข้าใส่ออก นั่งกด ipad ไปเรื่อยๆ ซักแปปก็หันมาถามมี้ว่า เอ๊ะตรวจ nifty ที่เคยตรวจไปนี่เค้าบอกเรื่องอวัยวะครบไม่ครบมั้ย เอ๊ะเวลา ultrasound เราเห็นนิ้วมั้ย มี้เลยรู้ว่าจริงๆ พ่อกำลังนอยด์กลัวลูกไม่ครบ 32 ฮะ พ่อเลยนั่ง หาอ่านโน่นๆ นี่ๆ ปลอบใจตัวเองไปเรื่อย จนกระทั่ง 3 ทุ่มครึ่ง มี้เลยตัดสินใจเข้านอนดีกว่าเดี๋ยวจะต้องอดนอนอีกหลายเดือน ส่วนพ่อก็ยังกดโน่น search นี่ไปถึงเที่ยงคืน (ท่าจะนอยด์จริงๆ)

เช้าแล้วไปเจอน้องกัน

น่าแปลกใจมากฮะ ที่มี้นอนหลับสนิทจริงๆ ตื่นมาอีกทีตอนหกโมงเช้าตอนพี่พยาบาลมาปลุกเลย ซึ่งพอตื่นขึ้นมาแล้วก็มีเข้าสู่กระบวนการเตรียมการผ่าตัดเลย เริ่มจากพี่พยาบาลจะมาทำความสะอาดโกนขนแถวๆ บริเวณที่จะผ่าตัดให้มี้ฮะ ตามด้วยการสวนยาถ่ายเพื่อให้ถ่ายออกให้หมด มี้ก็รอซักแปปกลั้นยาถ่ายไว้ แล้วก็ไปเข้าห้องน้ำ อาบน้ำ แต่งตัว (ไม่ต้องสวมเสื้อชั้นใน) เสร็จสิ้นทั้งหมดตอนประมาณ 7 โมงนิดๆ ฮะ มีเวลาอีก 40 นาทีกว่าที่พี่พยาบาลจะมารับไปห้องผ่าตัด แน่นอนฮะว่าช่วงนี้มี้ก็ใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ด้วยการ แต่งหน้าฮะ 555 กลัวน้องเจอแบบไม่แต่งหน้าแล้วไม่ปลื้มฮะ อันนี้แล้วแต่ทางโรงพยาบาลนะฮะ ต้องสอบถามคุณพยาบาลกันก่อนว่าทางโรงพยาบาลอนุญาตให้แต่งได้แค่ไหน แต่ทาเล็บเนี่ยห้ามแน่ๆ ฮะ ต้องลบออกก่อนเข้าห้องผ่าตัด แต่งหน้าแต่งตาเสร็จ พ่อก็อาบน้ำแต่งตัว แล้วมานั่งรอเวลา 8 โมงกันฮะ เค้าจะมารับตอน 1 ชั่วโมงก่อนเวลาคลอด พ่อกับมี้ก็ได้แต่ถ่ายรูปรอเวลาไปเรื่อยฮะ

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

จนกระทั่ง 8 โมงพี่พยาบาลก็พาเราลงไปที่ห้องผ่าตัดกันฮะ ซึ่งพ่อก็ตามลงไปด้วยเลย เพราะที่โรงพยาบาลนี้อนุญาตให้พ่อเข้าไปในห้องผ่าตัดกับมี้ได้ พอลงมาถึงหน้าห้องผ่าตัดพ่อกับมี้ต้องบ๊าย บายกันชั่วคราวตรงหน้าฮะ ้พราะพ่อต้องไปเปลี่ยนชุด เปลี่ยนรองเท้าแล้วไปนั่งรอในห้องสำหรับรอ พ่อบอกว่าตื่นเต้นมากๆ เค้ามีทีวีให้ดูแต่ดูไม่รู้เรื่องเลย ไม่รู้ว่าพี่พยาบาลจะมาเรียกเมื่อไร เพราะฤกษ์ของน้องตั้นคือ ลงมีดระหว่างช่วง 9-10 โมง ก็เลยไม่แน่ใจว่าลุงหมอจะขึ้นมากี่โมง แต่เท่าที่ถามพี่พยาบาลคือน่าจะมาตอน 9 โมงฮะ

ส่วนมี้ก็ถูกเข็นเข้าไปในห้องเตรียมผ่าตัดฮะ มีพี่พยาบาลมาวัดความดันมี้ สอบถามชื่อนามสุกล สอบถามเรื่องอาการแพ้ยา ถ้ามีต้องบอกไว้แต่เนิ่นๆ นะฮะ แล้วก็สอบถามข้อมูลเพิ่มเติมเช่น คราวนี้คลอดคนที่เท่าไร แล้วก็แจ้งว่าคุณหมอวิสัญญีที่จะมาช่วยดูแลระหว่างคลอดชื่อคุณหมออะไร เสร็จแล้วก็ไม่มีอะไรฮะ มี้ก็นอนเล่น ตื่นเต้นไปเรื่อยๆ รอเวลาเช่นกัน

พอใกล้ๆ ถึงเวลา ซึ่งมี้คุ้นๆ ว่าประมาณ 8.40 พี่พยาบาลก็มาเข็นมี้เข้าไปในห้องผ่าตัด บรรยากาศในห้องผ่าตัดยังคงโหวงๆ สำหรับมี้เช่นเคย ขนาดมาหลายทีแล้วก็ยังไม่ชินซักที 555 เข้าไปถึงปั๊ปมี้ก็ถูกย้ายขึ้นไปนอนที่เตียงผ่าตัดฮะ คุณหมอวิสัญญีก็เข้ามาเริ่มเตรียมฉีดยาเพื่อบล๊อคหลัง คุณหมอน่ารักมากฮะ ชวนมี้คุยเรื่อยๆ ลดความตื่นเต้นไปได้พอสมควร ตอนกำลังคลอดก็ใจดี ชวนคุยตลอด พอคุณหมอเตรียมยาเสร็จก็ให้มี้นอนหันหลังชิดขอบเตียง งอตัวเป็นกุ้ง ระหว่างนี้ลุงหมอที่จะผ่าให้มี้ก็เข้ามาพอดี มีการทักทายกันเล็กน้อย เจอลุงหมอก็ใจชื้นขึ้นอีกเยอะ เพราะบ้านตั้นเชื่อฝีมือลุงหมอสุดๆ ตอนตั้นก็ได้ลุงหมอนี่แหละฮะ ผ่าคลอดให้จริงๆ มี่ก็ไม่รู้ว่าทำไมใจชื้นขึ้นนะฮะ เพราะก็รู้อยู่แล้วว่าจะเจอลุงหมอแน่ๆ อาจจะเป็นอารมณ์ว่าอย่างน้อยก็มีคนที่เรารู้จักอยู่ด้วยมั้งฮะ 555

ต่อจากนั้นคุณหมอวิสัญญีก็เริ่มฉีดยาบล๊อคหลังให้มี้ฮะ การฉีดยาบล๊อคหลังนี่จะรู้สึกเหมือนเจ็บกว่าฉีดยาทั่วไปนิดนึงแต่ก็พอทนได้ฮะ ตลอดการผ่าตัดเจ็บแค่นี้แหละฮะ ไม่ต้องกลัวนะฮะ ฉีดเสร็จคุณหมอก็จับให้นอนหงาย ความรู้สึกตามตัวมี้ตอนนี้เหมือนเริ่มชาๆ ช่วงล่างขึ้นเรื่อยๆ

ส่วนลุงหมอกับผู้ช่วยก็เริ่มทำความสะอาดบริเวณที่จะผ่าตัดฮะ พี่พยาบาลก็เอาม่านมากั้น บริเวณลิ้นปี้มี้ไม่ให้มี้มองเห็นเวลาผ่าตัด ส่วนคุณหมอวิสัญญีก็ทดลองเอาอะไรมาลองจิ้มๆ ที่ตัวมี้เพื่อเทสต์ความรู้สึกอีกที ซึ่งตอนนั้นมี้ก็ไม่รู้สึกอะไรแล้ว ตั้งแต่หน้าท้องลงไปไม่มีความรู้สึกเลย ซึ่งเข้าใจเอาเองว่าต่อจากนี้ลุงหมอก็จะเริ่มทำการผ่าตัดให้แล้ว พี่พยาบาลก็ไปตามพ่อเข้ามา พ่อก็ยื่นกล้องกับมือถือฝากพี่พยาบาลไว้ เพราะเราห้ามถ่ายรูปกันเองในห้องผ่าตัดฮะ พ่อบอกว่าพี่พยาบาลโปรมากๆ มีการสอบถามการใช้กล้องและมือถือของพ่ออย่างดี ท่าทางจะถ่ายบ่อย 555

พ่อเข้ามาแล้วได้นั่งที่บริเวณเหนือศีรษะมี้ฮะ ตอนนั้นประมาณ 9.0x น. พ่อจะอยู่ในมุมที่ไม่เห็นการผ่าตัดเช่นกัน คุณพ่อที่กลัวเลือด กลัวการผ่าตัด ไม่ต้องกลัวนะฮะ ไม่เห็นอะไรเลย ยกเว้นว่าจะไปพยายามแอบดู แหะๆ แต่ไม่ควรนะฮะ นั่งคุยนั่งมห้กำลังใจมี้ดีกว่า ตัวมี้เองมีสติดีครบตลอดการผ่าตัดฮะ แต่ว่าชาไปครึ่งตัว รู้แค่ว่าลุงหมออ้าๆ ดึงๆ แถวท้อง แต่ไม่ได้เจ็บอะไร มีรู้สึกอึดอัดแน่นๆ นิดนึง มีช่วงที่รู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก คุณหมอวิสัญญีบอกว่าอดทนนึดนึงเดี๋ยวน้องออกมาจะโล่ง แล้วก็ช่วยเอาออกซิเจนมาให้มี้ มี้ก็รู้สึกโล่งขึ้น ความรู้สึกที่มีตอนกำลังผ่าคือแค่แน่นๆ อึดอัดๆ ฮะ พ่อก็นั่งคอยให้กำลังใจ จับมือลูบหัวมี้ไป ตรงนี้มี้จำอะไรไม่ค่อยได้ ส่วนพ่อบอกว่าพอเข้ามาในห้องผ่าตัดก็เห็นมี้บ่นว่าอึดอัด แน่น หายใจไม่ค่อยออกจนได้ออกซิเจน ก็ดูโล่งขึ้น

อ้อ ในระหว่างที่ลุงหมอกำลังผ่าตัดให้มี้ ป้าหมอก็เข้ามาในห้องผ่าตัดฮะ มาพร้อมรอรับน้องแล้ว ตอนตั้นเกิดบ้านตั้นก็รบกวนป้าหมอเช่นกันฮะ ชอบมากๆ คราวนี้บ้านเราเลยรีบแจ้ง รพ. แต่แรกเลยว่าขอให้ป้าหมอช่วยดูน้องฮะ เหตุผลหลักๆ ที่บ้านตั้นเลือกมาคลอดที่ รพ. นี้ก็เพราะ ป้าหมอ (เข้าแต่ที่นี่) ลุงหมอ แล้วก็พี่พยาบาลห้อง nursery ที่ตอนตั้นคลอดช่วยดูแลเรื่องน้ำนมมี้ดีมากๆ ฮะ

น้องมาแล้ว!!!

หลังจากพ่อเข้ามาซักไม่น่าเกินห้านาที (ประมาณนะฮะ ไม่ได้สวมนาฬิกาเข้าไป) มี้ก็รู้สึกเหมือนโล่ง พรวด หายอึดอัด ซึ่งตอนนี้เป็นจังหวะที่ลุงหมอพาน้องออกมาจากท้องมี้ฮะ พี่ๆ ในห้องก็จะแจ้งกันว่าน้องเกิดแล้ว (9.1x น.) แล้วก็ตามด้วยเสียงน้องร้องลั่นห้องผ่าตัดเลยฮะ ร้องเองเลย ตอนนั้นเป็นแบบ magic moment มากๆ มี้กับพ่อตื่นเต้นสุดๆ

จังหวะนั้นพ่อกับมี้ยังไม่ได้เห็นน้องนะฮะ แต่ได้ยินคุณหมอวิสัญญีบอกว่าน้องจมูกโด่งเชียว (เอ่อ ใช่น้องตั้นจริงๆ เหรอฮะ 555 แบ่งมาให้พี่ตั้นบ้างสิ) พอน้องออกมาป้าหมอก็รับน้องจากลุงหมอ แล้วอุ้มไปตรวจเชค เช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ บริเวณเตียงเล็กๆ ในห้องผ่าตัด ตอนนี้พ่อถึงหันไปเห็นน้อง ส่วนมี้นอนอยู่หันไปแล้วเห็นไม่ชัด พี่พยาบาลก็เริ่มถ่ายรูปน้องให้เรื่อยๆ เลย จนป้าหมอดูให้เสร็จเรียบร้อยก็เดินมาบอกพ่อกับมี้ว่า “ยินดีด้วยนะคะ” เหมือนเสียงสวรรค์สำหรับมี้เลยฮะ ดีใจแบบสุดๆ ดีใจจนบอกไม่ถูก (พ่อแอบตลกนิดนึงฮะ พ่อมาสารภาพทีหลังว่ายังพารานอยด์อยู่ว่าเอ๊ะทำไมป้าหมอบอกแค่ ยินดีด้วย แต่ตอนมี้คลอดตั้นป้าหมอบอกว่า น้องแข็งแรงดีนะคะ 555 หรือน้องจะเป็นอะไร จริงๆ ไม่มีอะไรนะฮะ พ่อคิดมากไปเอง) แล้วก็ถึงเวลาที่ทุกคนรอคอยฮะ พี่พยาบาลอุ้มน้องมาถ่ายรูปกับพ่อและมี้ (T_T ตั้นอยากถ่ายด้วยจัง) มี้ถึงได้เห็นน้องแบบเต็มๆ แต่ก็ยังไม่ชัดมาก เพราะมี้เอียงหน้ามอง ซึ่งตอนนี้ลุงหมอก็ยังดูแลจัดการกับแผลมี้เรื่อยๆ นะฮะ แต่มี้มัวแต่สนใจน้อง

สำหรับใครที่กลัวว่าน้องจะสลับกับคนอื่น ไม่ต้องห่วงนะฮะ เพราะพี่พยาบาลจะเอาป้ายข้อมือของน้องที่มีตัวเลขมีรายละเอียดตรงกับของมี้  มาให้พ่อกับมี้ดูแล้วก็ผูกข้อมือ ข้อเท้าให้น้อง (เอ่อ ให้ข้มูลเพิ่มเติมนิดนึง ตัวเลขที่ข้อมือนี่ไม่ตรงกับลอตเตอรี่ ในงวดถัดไปนะฮะ พ่อลองมาสองทีแล้ว แนะนำว่าลองพยายามหาเลขอื่นน่าจะดีกว่า 55)  การผูกข้อมือ ข้อเท้านี่ช่วยให้ไม่เกิดเหตุการณ์สลับตัวแบบในละครฮะ

หลังจากนี้พี่พยาบาลก็เข็นน้องออกไปฮะ พ่อก็วิ่งตามออกไป ส่วนมี้ยังต้องให้ลุงหมอดูดน้ำคร่ำ แล้วก็เย็บแผลต่อฮะ แต่ตรงนี้มี้ไม่รู้ตัวแล้วเพราะคุณหมอวิสัญญีเพิ่มยานอนหลับให้ทางหน้ากากให้มี้ได้พัก มี้เลยหลับแล้วไปตื่นอีกทีที่ห้องพักฟื้นเลยฮะ ตื่นมาได้แปปเดียวก็ได้เวลาพี่พยาบาลพามี้กลับมาส่งที่ห้องฮะ (ประมาณ 2 ชั่วโมงหลังคลอด)

ส่วนพ่อยังมีหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่สำหรับญาติพี่น้องและเพื่อนๆ ทุกคนฮะ คือการ post Facebook แล้วก็ส่งรูปหาญาติๆ …..เอ่อ ไม่ใช่ฮะ ตั้นล้อเล่นฮะ พ่อวิ่งออกมาเปลี่ยนเสื้อแล้ววิ่งตามน้องขึ้นไปที่ห้อง nursery ตั้งใจว่าจะขึ้นลิฟท์ไปกับน้อง อยากดูชัดๆ อีกที แต่ไม่ทัน

พ่อเลยขึ้นไปนั่งรอที่หน้าห้อง nursery ซึ่งเค้าจะให้คุณพ่อคนเดียวเท่านั้นเข้าไปดูน้องได้หลังจากที่เช็ดเนื้อเช็ดตัวน้องเสร็จแล้ว กระบวนการตรงนี้จะใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงอะ พ่อก็ไปนั่งรอหน้าห้อง nursery พร้อมบัตรประชาชน พอพี่พยาบาลจัดการกับน้องเสร็จเรียบร้อย พ่อก็ได้เข้าไปถ่ายรูปน้องแบบเดี่ยวๆ ไปดูน้องแบบชัดๆ ทุกส่วนฮะ ได้เข้าไปคนเดียวเลยน่าอิจฉามาก -_-‘ มีการกลับมาบ่นเสียดายลืม selfie กับน้องด้วยฮะ

โดยพี่พยาบาลแจ้งว่าคุณพ่อเข้ามาได้แค่ตอนนี้ฮะ แล้วทาง nursery จะรอดูสังเกตอุณหภูมิน้อง อีกประมาณ 4 ชั่วโมงถึงจะเริ่มพาไปให้เริ่มดูดนมมี้ กว่ามี้จะได้เจอน้องก็ตอนนั้นเลยฮะ

ประสบการณ์ตอนคลอดน้องก็มีประมาณนี้แหละฮะ เดี๋ยวคราวหน้ามาเล่าให้ฟังเรื่องชีวิตใน รพ. หลังคลอดน้อง เรื่องน้องเข้าตู้อบ และเรื่องราวของมี้ที่กลับมาเป็นแม่ลูกอ่อนให้นมน้องกันอีกครั้งนะฮะ  ^__^